Ontsporing reizigerstrein, Baarn
Ontsporingen behoren niet tot de bekende veiligheidsknelpunten in het railvervoer. Dat ligt ook voor de hand. Deze knelpunten zijn gebaseerd op feitelijke ongevallen die zich met enige regelmaat hebben voorgedaan. Spontane ontsporingen komen nagenoeg niet voor. Dat kan ook eigenlijk niet anders. Bij de aanleg en de bouw van de railinfrastructuur in ons land is geen rekening gehouden met treinen die ontsporen. De aanname is dat treinen niet spontaan uit de rails lopen. Wanneer dit dan wel gebeurt, zoals in Baarn op 20 augustus 1999, dan is er alle aanleiding om deze ontsporing terdege te analyseren. Het enige doel van deze analyse is een bijdrage te leveren om herhaling te voorkomen. De Raad heeft besloten deze ontsporing te onderzoeken.
Bij zijn onderzoek richt de Raad zich op de “beheersbare factoren” conform de TRIPOD methodiek. Deze methode is ontwikkeld door de Universiteiten van Manchester en Leiden in opdracht van een groot petrochemisch bedrijf. De analysemethode tracht vooral die factoren aan het licht te brengen, die de veiligheid kunnen verhogen en beïnvloedbaar zijn door het management en of bestuurders van betrokken organisaties.
